เราเติบโตในโรงเรียนรัฐบาลมาตลอดชีวิต เติบโตมาท่ามกลางความสงสัยว่าการบังคับทรงผม มันช่วยให้อะไรดีขึ้นหรอ เราโดนตัดผมมาตลอดเพราะเราไม่ยอมไว้ผมยาว หากเลือกจะไว้ผมสั้นต้องห้ามซอย ห้ามยาวเกินไป เราโดนตัดแทบจะเดือนเว้นเดือน เพราะเราสไลด์ปลายผมให้เป็นทรง เราไม่ได้กล้าเท่าเด็กยุคนี้ที่จะเถียง วันนั้นเราทำได้เพียงยืนหยัดที่จะเลือกทรงผมเอง แล้วยอมให้เค้าตัด ตัดไปเรื่อย ๆ เราก็อายนะ เวลาที่คนทั้งโรงเรียนจ้องเราโดนตัดผม แต่สิ่งหนึ่งที่เราคิดตลอดคืิอเราไม่ผิด เราไม่เชื่อว่าการไว้ผมตรงเท่าติ่งหูจะช่วยอะไร ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคน ส่งต่อการเปลี่ยนแปลง เด็ก ๆ ควรได้ลองผิด ลองถูก ได้เป็นตัวเองในแบบที่พลาดบ้าง สวยบ้างจะเป็นอะไรไป